Stórbrotið afrek Ásmundar: Tefldi 8 blindskákir samtímis í klið og hávaða!

Morgunblaðið hafði fréttir að flytja fyrsta dag marsmánaðar árið 1932. Ásmundur Ásgeirsson hafði gert sér lítið fyrir og teflt 8 blindskákir samtímis!

Ásmundur var þá rétt tæplega 26 ára – fæddur 14. mars 1906, og hafði orðið Íslandsmeistari í skák í fyrsta sinn árið 1931.

Alls hampaði Ásmundur Íslandsbikarnum 6 sinnum, og tefldi margsinnis fyrir Íslands hönd á Ólympíuskákmótum. Ásmundur var kóngurinn þegar barnungur Friðrik Ólafsson fór að láta sér kveða á fimmta áratug 20. aldar.

Ásmundur varð þannig Íslandsmeistari 3 ár í röð, 1944-46, en Friðrik varð Íslandsmeistari í fyrsta sinn 1953. En hér er fréttin merkilega úr Morgunblaðinu 1932:

Á sunnudaginn tefldi Ásmundur Ásgeirsson skákmeistari 8 blindskákir samtímis við góða taflmenn úr 2. Flokki Taflfjelags Rvíkur.

Fór kappskákin fram í K. R. húsinu, en þau vandkvæði voru á, að Ásmundur varð lengi að vera frammi á gangi, innan um fjölda fólks, klið og alls konar hávaða, sem hlaut að trufla hann mjög og gera honum erfiðara fyrir.

En inni í herberginu, þar sem keppendur hans sátu við taflborðin, voru áhorfendur sem lögðu ráð á hvernig leika skyldi, og er sllíkt fyrirkomulag með öllu óhafandi.

Þegar slíkar kappskápir eru tefldar, á sá, sem keppir blint við alla að vera algerlega einangraður og í ró og næði, en áhorfendur mega ekki leggja neitt til málanna.

Keppendur ætti að vera út af fyrir sig, en aukataflborð vera til sýnis áhorfendum, þar sem þeir geta fylgst með öl'lum töflunum samtímis, án þess að rugla leikendur (eða hjálpa þeim) með athugasemdum og leiðbeiningum sínum.

En þegar þess er nú gætt hverja afstöðu Ásmundur hafði þarna, og hvað hann er lítt æfður í því að tefla margar blindskákir samtímis, eru úrslitin honum til heiðurs. Hann vann 5 skákir, gerði eina jafntefli, en tapaði tveimur.

Þeir, sem unnu hann voru Hersveinn Þorsteinsson og Kristján Silfuríusson.

Heimdallur.